Το αποτέλεσμα των εκλογών, τον Μάιο του 2023, επιβεβαίωσε την κυριαρχία του Προέδρου Erdogan στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, παρά τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων που το αμφισβητούσαν αυτό.
Η επανεκλογή του Recep Tayyip Erdoğan στον προεδρικό θώκο, προκάλεσε δραματικές εξελίξεις στην αντιπολίτευση, με τον ηγέτη του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) Kemal Kılıçdaroğlu να απομακρύνεται από την ηγεσία του κόμματος, ενώ και η Εθνική Συμμαχία ή γνωστότερο ως «τραπέζι των έξι» διαλύθηκε ως εξ ων συνετέθη.
Ωστόσο, παρόλο που ο Τούρκος Πρόεδρος έλαβε μόλις πριν από ένα χρόνο την λαϊκή εντολή να κυβερνήσει την χώρα, το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών που θα διενεργηθούν στις 31 Μαρτίου, παραμένει σημαντικό για την πολιτική σκηνή και τους πρωταγωνιστές της.
Στις τοπικές εκλογές, αν και υπάρχουν κομματικά χαρακτηριστικά, το αποτέλεσμα δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τους ηγέτες των σχηματισμών. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι συμμετέχοντες στα ψηφοδέλτια, είτε με το εύρος των οικογενειών τους, είτε με τη κοινωνική και συνδικαλιστική τους δράση.
Επίσης το διακύβευμα στις τοπικές εκλογές δεν είναι καθοριστικό για τις κυβερνητικές πολιτικές με την ψήφο να είναι πιο χαλαρή κομματικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως μήνυμα προς την κυβέρνηση και την πολιτική της.
Η «σφιχτή» δημοσιονομικά πολιτική του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Mehmet Şimşek, η αύξηση των επιτοκίων με τον υψηλό πληθωρισμό, η δυσκολία πρόσβασης σε δανεισμό και άλλων οικονομικών ζητημάτων, προκαλεί ένα ασφυκτικό κλοιό στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Βέβαια οι δημοτικοί «άρχοντες» δεν έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν στα οικονομικά των πολιτών, όμως μπορούν να παρέμβουν στη μείωση του καθημερινού κόστους διαβίωσης. Κάτι που ενσωμάτωσαν στα προεκλογικά τους προγράμματα τόσο ο νυν Μητροπολιτικός Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu που στηρίζεται από το CHP, όσο και ο υποψήφιος διεκδικητής για το κυβερνών AKP Murat Kurum.
Συνεπώς το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο η οικονομία θα επηρεάσει τους ψηφοφόρους στην επιλογή τους για τις τοπικές ηγεσίες.
Στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, η οικονομία δεν φάνηκε πάντως να επηρεάζει αρνητικά την ψήφο τους προς το κυβερνών κόμμα, καθώς τόσο ο Erdoğan κέρδισε την Προεδρία σε δεύτερο γύρο, όσο και το κυβερνών AKP την απόλυτη πλειοψηφία στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση με τον συνασπισμό της Λαϊκής Συμμαχίας.
Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν εν πολλοίς τη δυσαρέσκεια των πολιτών τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την αντιπολίτευση. Κι αν για την κυβέρνηση, που για πάνω από 20 χρόνια βρίσκεται στην εξουσία υπό την ηγεσία του Erdoğan, είναι φυσιολογικό να έχει φθορά, δεν ισχύει το ίδιο για την αντιπολίτευση.
Δυο δεκαετίες κυριαρχίας του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) θα έπρεπε να έχει συσπειρώσει την αντιπολίτευση απέναντι στον Erdoğan. Όμως όπως αποδείχτηκε στις εκλογές του Μαΐου 2023, ο κατακερματισμός της και η διάλυση της Εθνικής Συμμαχίας, κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο της για ανατροπή της σημερινής πολιτικής κατάστασης στην Τουρκία.
Το CHP με τις αλλαγές στην ηγεσία του ευελπιστούσε σε ένα δημοσκοπικό άλμα που θα έδινε την ώθηση στο κόμμα να έχει πολιτικά οφέλη από τις δημοτικές εκλογές.
Η Κωνσταντινούπολη, που θεωρείται απ’ όλους ως η πόλη που θα μπορούσε να δώσει αέρα αλλαγής στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας, μοιάζει να μπαίνει σε μια αμφίρροπη μάχη για τον νικητή του Μητροπολιτικού Δήμου.
Ο Ekrem İmamoğlu, με την διπλή νίκη του το 2019 στο Δήμο της Κωνσταντινούπολης, θεωρήθηκε ως ο επόμενος ηγέτης του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που θα μπορούσε να νικήσει τον Recep Tayyip Erdoğan. Όμως τόσο η θητεία του ως Δήμαρχος, όσο και ο ρόλος που έπαιξε κατά τη διάρκεια των Προεδρικών και βουλευτικών εκλογών του αφαίρεσαν ένα μέρος της δημοφιλίας του.
Στη συνέχεια οι μεθοδεύσεις του για την απομάκρυνση του Kemal Kılıçdaroğlu από την ηγεσία του CHP και η αποτυχία του να πείσει ώστε να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος, συρρίκνωσαν περεταίρω τη δημοφιλία του. Σε περίπτωση που χάσει τον Μητροπολιτικό Δήμο της Κωνσταντινούπολης, θα σημάνει κατά μεγάλη πιθανότητα και το πολιτικό του τέλος.
Σε περίπτωση βέβαια που κερδίσει, θα δώσει παράταση χρόνου στον ίδιο για να οργανωθεί στην προσπάθεια του να αναλάβει την ηγεσία του κεμαλικού CHP.
Με την απογοήτευση να κυριαρχεί στους ψηφοφόρους, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση, το δεύτερο ερώτημα που γεννάται είναι πόσοι θα προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν.
Στις εκλογές του Μαΐου η συμμετοχή ξεπέρασε το 87% των εγγεγραμμένων 64 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, με σχεδόν 11 εκατομμύρια να μην προσέρχονται στις κάλπες.
Σύμφωνα με τους αναλυτές το ποσοστό συμμετοχής αναμένεται να είναι κατά πολύ μικρότερο των προεδρικών-βουλευτικών εκλογών, κάνοντας το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών δύσκολα προβλέψιμο.
Ο κομματικός μηχανισμός του AKP αδιαμφισβήτητα είναι κυρίαρχος στην πολιτική της Τουρκίας, καθώς όπως είναι φυσικό συνεπικουρείται από την κυβέρνηση. Αυτό δίνει περισσότερες πιθανότητες στο AKP να κερδίσει περισσότερους Δήμους στις 87 περιφέρειες της Τουρκίας και η συμμετοχή των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος κρίνεται επιβεβλημένη.
Οι εντυπώσεις όμως θα κριθούν από το αποτέλεσμα των πρωτευουσών των Περιφερειών και ιδιαίτερα την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα όπου οι νυν δήμαρχοι υποστηρίζονται από το CHP. Μια αλλαγή προς το κυβερνών κόμμα θα προκαλέσει ακόμα περισσότερα προβλήματα στην αντιπολίτευση και θα εδραιώσει περεταίρω το AKP.
Έχοντας ανακοινώσει ότι οι δημοτικές εκλογές θα είναι οι τελευταίες στις οποίες θα συμμετάσχει, ο Recep Tayyip Erdoğan, εφόσον το κόμμα του αναδειχθεί νικητής θα του δώσει το χρόνο ώστε να οργανώσει την ομαλή μετάβαση στον επόμενο ηγέτη του AKP, χωρίς την αντιπολίτευση να του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.
